|
علمی-اجتماعی
|
||||||||||||||||
|
دو شنبه 13 مرداد 1393برچسب:, :: 1:35 :: نويسنده : شمیلا سیامکی
آفازی مادرزادی، نشانگان نادری است كه وخیم‌ترین انواع اختلال‌های سازمان‌یافتگی زبان را دربردارد. كودك مبتلا به این اختلال بدون نارسایی قابل ملاحظه دستگاه‌های حسی و حركتی یا تأخیر عقلی، در حدود 5 سالگی هنوز هیچ زبانی را نیاموخته یا تنها چند كلمه آموخته است. این تعریف، تأخیرهای تحولی زبان را كه به اختلال‌های رفتاری، شنیداری، حركتی خاص و یا معلولیت عقلی كلی نسبت دادنی است، در خارج از میدان خود قرار می‌دهد.
بنتون(Benton) فرایند تشخیص این اختلال را بدین‌گونه تشریح می‌كند:«وقتی تمامی موارد تأخیر وخیم دریافت و بیان زبان كه ناشی از عوامل كلی نارسایی عقلی، اختلال‌های وخیم شخصیت و اختلال‌های عصبی – حركتی بودند حذف شدند، ما توانستیم یك گروه از كودكان را ردیابی كنیم كه حرف زدن را بدون علت آشكاری كه بتواند این تأخیر را تبیین كند، یاد نمی‌گرفتند».
از دیدگاه محققان اخیر آنچه به رغم درجات مختلف نابهنجاری، آفازی مادرزادی را مشخص می‌كند، وجود یك یا چند نارسایی در قلمرو فهم و بیان علایم زبان‌شناختی و همچنین ناتوانی در دریافت توالی محرك‌های شنیداری است. این نارسایی قبل از سن 30 سالگی آغاز می‌شود.
تشخیص آفازی مادرزادی بین سنین 3 تا 6 سالگی بسیار مشكل است. در واقع معمولا براساس تحول یا عدم تحول زبان پس از 5 سالگی است كه می‌توان این اختلال را ردیابی كرد.
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پیوندهای روزانه پيوندها
 نويسندگان
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: